Dark.Deep.Green
11 kwietnia – 24 maja, UFO Art Gallery, Kraków

Praskie UFO zaprasza na solową wystawę słowackiej artystki Evy Macekovej, od lat związanej z Pragą. Na jej obrazach widać przyszłość, w której przenikają się ożywione i nieożywione elementy natury. Zafascynowana ekologią, stara się patrzeć na świat oczami nieludzkich istot i wyjść poza antropocentryczne myślenie. Choć temat wydaje się poważny, organizatorzy z humorem odwołują się do Sonica Hedgehoga, a motywem przewodnim wystawy jest cytat Arnolda Schwarzeneggera o „przegrywach”, których – jak sam mówi – nie znosi. W tej opowieści o mrocznej ekologii nie brakuje miejsca na absurd i uśmiech.

William Basinski + Hinako Omori
14 kwietnia, Niebo, Warszawa

Moja była dziewczyna kiedyś pomyliła Williama Basinskiego z Ralfem Kamińskim. Siedzieliśmy w McDonaldzie, gdy zaczęła się głośno zastanawiać, jak to możliwe, że legenda muzyki ambientowej promuje fast foody w Polsce. Minęło sporo czasu, ale od tamtej pory Basinski kojarzy mi się z Big Macami. A przecież to ikona muzyki awangardowej. Jego „The Disintegration Loops” to jedno z najważniejszych nagrań ambientowych w historii. Na żywo Basinski potrafi być genialny, ale zdarza mu się też totalnie zawalić koncert. I nie jest to zarzut – sam chętnie o tym mówi. Granie muzyki opartej na loopach zawsze wiąże się z ryzykiem, że coś pójdzie nie tak. Ale właśnie dlatego oglądanie go na scenie to obowiązek każdego fana „ambitnej muzyki”. Podczas warszawskiego występu towarzyszyć mu będzie mieszkająca w Londynie japońska artystka Hinako Omori.

Kaytranada
15 kwietnia, COS Torwar, Warszawa

Gdy 15 lat temu zaczynał jako Kaytradamus, pochodzący z Haiti Louis Kevin Celestin raczej nie spodziewał się, że zrobi wielką karierę. Wystarczył jednak jeden rework utworu „If” Janet Jackson, żeby Kaytranada z dnia na dzień stał się jednym z najgorętszych nazwisk muzyki elektronicznej. Rok później podpisał ekskluzywny kontrakt z XL Recordings, w 2015 roku supportował Madonnę, a potem ukazał się jego debiutancki album, na którym pojawili się m.in. GoldLink, AlunaGeorge i Anderson .Paak. Druga płyta – Bubba z 2019 roku – tylko podniosła poprzeczkę. Gościnnie zaśpiewali na niej m.in. Kali Uchis i Tinashe, a samemu producentowi przyniosła dwie nagrody Grammy. W Polsce Kaytranada od lat ma wierne grono fanów. Wystarczy przypomnieć jego legendarny koncert na Placu Zabaw. Dlatego na Torwarze spotkają się zarówno ci, którzy dopiero odkryli jego muzykę, jak i ci, którzy od dekady regularnie wrzucają na Facebooka jego słynnego Boiler Rooma z podpisem: „Pamiętacie?”.

Patryk Różycki, Odwiedzisz nas tutaj czasem?
15 kwietnia, Wydział Wzornictwa ASP, Warszawa

Różycki w swojej najnowszej wystawie prezentuje cztery wielkoformatowe prace, w których czarny tusz pokrywa jasną powierzchnię płótna. Towarzyszą im teksty – luźne skojarzenia i wspomnienia z okresu dorastania artysty. Różycki wraca do początków lat 2000, analizując swoje doświadczenia i próbując zrozumieć, kim wtedy był. Opowiada o pierwszych zauważonych różnicach klasowych, wchodzeniu w dorosłość, seksualnych inicjacjach, aspiracjach i porażkach. Wspomina wydarzenia sportowe, polityczne, kryzysy, z którymi się mierzył. Jednocześnie artysta zadaje sobie pytanie: jak wracamy do miejsc i ludzi z przeszłości? To pytanie, które prędzej czy później stawia sobie każdy z nas – gdy wspomnienia wywołują zarówno dawne traumy, jak i radość z chwil, które już minęły. Wydarzenie realizowane jest w ramach Programu Publicznego Wydziału Wzornictwa ASP w Warszawie.

Pomiędzy kreacją a rzeczywistością. Filmowa historia upamiętnień rocznic powstania w getcie
15 kwietnia, Żydowski Instytut Historyczny, Warszawa

Seminarium naukowe prowadzone przez dr Agnieszkę Kajczyk ukaże Powstanie w Getcie Warszawskim w oku kamery. Uroczystości rocznicowe upamiętniające powstanie były systematycznie filmowane już od 1945 roku. Fragmenty obchodów trafiały do wydań Polskiej Kroniki Filmowej (PKF), m.in. w latach: 1946 (trzecia rocznica), 1948 (piąta rocznica) i 1953 (dziesiąta rocznica). Uczestnicy spotkania dowiedzą się, jak na przestrzeni lat zmieniały się wizualne konwencje przedstawiania rocznic powstania. W drugiej części wykładu przyjrzymy się średniometrażowemu filmowi dokumentalnemu w jidysz „Der finfter jorcajt fun ojfsztand in warszewer geto” (Piąta rocznica powstania w getcie warszawskim). Produkcja ta nie tylko przypomina historię powstania, ale także pokazuje, w jaki sposób społeczność żydowska w latach 1945–1948 pielęgnowała pamięć o tych wydarzeniach.

Kolorganism

16-27 kwietnia, Künstlerhaus, Wiedeń

To pierwsza solowa wystawa Przemysława „Sainera” Blejzyka w Austrii. W wiedeńskim Künstlerhaus zostaną zaprezentowane prace łączące malarstwo z cyfrową sztuką generatywną. Sainer, artysta urodzony w Łodzi, zajmuje się „studiowaniem procesów formalnych w malarstwie, muralu i sztuce cyfrowej”. W jego pracach malarstwo i sztuka generatywna współtworzą wieloelementowe struktury, które zacierają granice między światem analogowym a cyfrowym. Artysta bada w ten sposób relację między formą a czasem – budując dzieła, które ewoluują na oczach widza. Kuratorką wystawy jest Agata Abramowicz. Ekspozycję zorganizowano we współpracy z Künstlerhaus w Wiedniu, Muzeum Narodowym w Gdańsku, Ambasadą Rzeczypospolitej Polskiej oraz Instytutem Polskim w Wiedniu.

Koncert Pasyjny 2025,

16 kwietnia, Kościół Świętej Trójcy, Warszawa

Być może wielu z nas dawno wyrosło ze świętowania katolickich świąt. A jednak – mam 36 lat i co roku czuję wewnętrzną potrzebę oglądania grobów pańskich i chodzenia na pasyjne koncerty upamiętniające umieranie Jezuska. Może to kwestia sentymentu, w końcu chodziłem do szkoły muzycznej i grałem na organach. Co więcej, moją nauczycielką była organistka właśnie tego kościoła, w którym odbywa się koncert. Czasami pozwalała mi nawet grać na tamtejszych organach. W kościele Świętej Trójcy (który, swoją drogą, katolicki nie jest) wystąpi chór Semper Cantamus pod dyrekcją Zuzanny Kuźniak, z towarzyszeniem Damiana Skowrońskiego na organach i Walerii Piotrowicz na skrzypcach. W programie klasyczne kompozycje o śmierci i przemijaniu. A że wszyscy jakoś leczymy swoją małą lub większą depresję — warto dać sobie szansę posłuchać refleksyjnej muzyki sprzed setek lat.