Kultura obowiązkowa, 27 stycznia – 2 lutego

Arek Kowalik
Bez kategorii
22.01.2025
4 min. czytania

Hołd dla Davida Lyncha w Chmurach, pokazy przedpremierowe kontrowersyjnej „Emilii Perez” i czytanie poezji Maćka Papierskiego. Do tego cztery wystawy: „Noise in the Sense of Large Number of Small Event” Katarzyny Wyszkowskiej, „Fossil Fuel is Your Jewel” Sary Piotrowskiej i Macieja Szczęśniaka, „Kruche sny” Justyny Smoleń i „Cząstki elementarne” Marty Antoniak.

29 stycznia – 13 kwietnia, Bunkier Sztuki, Kraków

Justyna Smoleń zaprasza do refleksji nad fantazmatami, które kształtują nasze wyobrażenia o miłości, sukcesie i narodowej tożsamości. W swoich pracach artystka łączy bibeloty, potłuczone naczynia i pamiątkowe muszelki, by krytycznie przyjrzeć się sentymentalnym wyobrażeniom i zdekonstruować je w groteskowe formy. W cyklu „Lawa”, łączącym organiczne formy z kamionkową ceramiką, artystka bada mroczne aspekty narodowych fantazji ukrytych w jarmarczno-ludowej kulturze. 

29 stycznia – 13 kwietnia, Bunkier Sztuki, Kraków

Marta Antoniak tworzy wielowarstwowe światy, łącząc elementy popkultury, osobiste wspomnienia i wyobraźnię zapośredniczoną przez komiksy, animacje czy zabawki. Kicz i rytuały popkultury stają się dla niej narzędziami krytycznego myślenia. W obrazach, instalacjach, rysunkach i rzeźbach artystka bada deformacje form i znaczeń, traktując przedmioty jako „osady po zdarzeniach”. Na wystawie zaprezentowane będą prace z różnych etapów twórczości, w tym dwa nowe cykle malarskie. 

1 lutego, 15:00, Import Export, Warszawa

Razem z galerią Import Export, zapraszamy na finisaż wystawy „Noise in the Sense of Large Number of Small Events” Katarzyny Wyszkowskiej. Podczas finisażu spotkamy się z artystką na debacie prowadzonej przez redakcję Mint. To niepowtarzalna okazja, żeby posłuchać o inspiracjach jednej z najciekawszych artystek młodego pokolenia, którą redakcja Mint nagrodziła specjalnym wyróżnieniem podczas konkursu malarskiego Bielska Jesień w 2023 roku.

Otwarcie: 30 stycznia, godz. 18:00, Fundacja Alina, Warszawa

Wystawa Sary Piotrowskiej i Macieja Szczęśniaka porusza temat życia w cieniu kryzysu klimatycznego i „petromelancholii” – dysonansu między romantyzmem drogi i minionego dobrobytu a poczuciem winy związanym z konsumpcją paliw kopalnych. Prace zestawiają obrazy beztroskiej przeszłości i postępu, który uważamy za standard współczesnego życia, z wizjami dystopii. W ten sposób powstaje przestrzeń do refleksji nad wspólnotą w obliczu katastrofy. Wystawę otwiera praca „It’s ok”, podkreślająca wspólną odpowiedzialność i wrażenie więzi wszystkich zagrożonych zagładą istot. 

29 stycznia, 18:00, PIW, Warszawa

Spotkanie z Maciejem Papierskim, autorem wydanego niedawno tomu poetyckiego „Halkionia”. To poezja utrzymana w ciemnej, lirycznej tonacji. Tytuł nawiązuje do mitu o Alkionie i Keyksie, w którym bogowie nakazywali milczeć wzburzonym falom, by między skałami mogły narodzić się zimorodki. W swoich wierszach Papierski poszukuje przemijających chwil piękna w obliczu brutalności świata, balansując między wzniosłym a codziennym. Wiersze przeczyta Aleksandra Piotrowska.

29 stycznia, od 16:00, Chmury, Warszawa

Kto był w Chmurach, ten wie, że to miejsce przesiąknięte duchem filmów Davida Lyncha, pełne rozlicznych nawiązań do jego twórczości. Przez cały wieczór posłuchacie muzyki z jego dzieł, obejrzycie najciekawsze wywiady z reżyserem, a na ścianie uroczycie zawiśnie upamiętniające go zdjęcie. To przede wszystkim czas dla Was, by wspólnie złożyć hołd Davidowi Lynchowi. Przyjdźcie przebrani za postaci z jego filmów, trzymając w rękach pieńki i sowy. Na barze znajdziecie zestaw agenta Coopera: damn good kawka i placek wiśniowy.

Pokazy przedpremierowe

Szalone połączenie melodramatu z musicalem. Historia bossa kartelu narkotykowego, który postanawia zmienić płeć i odzyskać swoją prawdziwą tożsamość. Doskonałe role trzech głównych aktorek, świetna choreografia, muzyka i płynnie zintegrowane z fabułą sceny musicalowe otrzymały trzynaście nominacji do Oscarów, a przy tym wzbudziły szereg kontrowersji. Film francuskiego reżysera krytykowany jest z każdej strony. Jest jednocześnie woke (pierwsza kobieta trans z oscarową nominacją dla najlepszej aktorki) i transfobiczny, zawłaszcza meksykańską kulturę i cierpienie ofiar karteli, a Selena Gomez jest, jak zawsze, równocześnie świetna i fatalna. Polecamy zobaczyć film w kinie i wyrobić sobie własną opinię!